Zojuist een sneak preview van het zesde nummer van het vakblad Projectmanagement van KWD Resultaatmanagement gehad. Je zal nog een paar weken moeten wachten voordat het in de bus ligt maar ook deze keer weer een ruim aanbod aan verschillende artikelen.
In het eerste artikel Psychologische valkuilen in grote IT-projecten belicht Arno Nuijten een viertal valkuilen die de projectmanager er toe kunnen zetten om risico’s te nemen: doelsubstitutie (Noot recensent: PRINCE2 was zo gek nog niet met haar principe continue zakelijke rechtvaardiging), zelfbevestiging, de meters op het dashboard sturen onze beslissingen (casino-gedrag, completion effect, noot recensent: ik noem dat het 90% syndroom. Het is bijna af en dat wordt week na week herhaald) en de laatste valkuil perceived control. Vervolgens wordt ingegaan op een onderzoek waarin een aantal hypothesen worden getest om te zien in hoeverre het uitmaakt of de waarschuwing wordt gegeven door iemand die gezien wordt als ‘partner’ of juist als tegenstander.
Het volgende artikel Samenhang in het bouwen is verdwenen, geschreven door Cok de Zwart gaat over zijn interview met architect Hans Ruijssenaars. Vroeger was je zowel architect als bouwmeester en dus ook projectmanager. Tegenwoordig worden alle rollen los van elkaar gecontracteerd en mag je als projectmanager dit alles aansturen zonder te beschikken over een samenhangende, vooraf overeengekomen visie.
Gerard Meijer, Kaj Wijnands en Peter Storm gaan in op de trends binnen en de impact op het vakgebied projectmanagement zoals die tijdens de 12e KWD Projectmanagement vakdag door deelnemers zijn besproken. In het artikel worden de 7 belangrijkste besproken met als top 3: verschuiving van waterval naar agile neemt verder toe, er zullen steeds meer mengvormen worden toegepast in de aanpak van projecten en als nummer 3 de business kant van projecten zal nog meer geïntegreerd worden met de IT-kant. Waarbij het artikel eindigt met een scenario waarbij AI de rol van de projectmanager overneemt.
In een volgend artikel, als eerste in een serie van vier, gaan Liesbeth Rijsdijk en Maike de Bot in op wicked vraagstukken die per definitie niet projectmatig kunnen worden aangepakt maar vragen om een multi-actor procesmanagementaanpak binnen een netwerksamenwerkingsstructuur. In dit artikel worden de kenmerken van wicked vraagstukken besproken en hoe deze kunnen variëren op de dimensies: grenzen overschrijdend, wederkerige afhankelijkheid, einddoel, invloed en context, informatie en belangen, maatschappelijke relevantie en benadering/aanpak. Middels het 4Emodel voor waarde creatie (Explore, Engaging, Elaboration, Evaluation) kan een overzicht gecreëerd worden van oorzaken, gevolgen, oplossingen, stakeholders, activiteiten en gecreëerde waarden.
In het artikel Integrated agile pleiten Saskia Giebels en George Miles voor een combinatie van nadenken vooraf en agile ontwikkelen. Beginnen met het vaststellen van een visie, vervolgens risico’s adresseren (technologie, financiën en businessmodel, kennis en middelen, stakeholders, propositie en wet en regelgeving) en daarna agile ontwikkelen. M.i. Gaan de auteurs soms wat kort door de bocht. Bij agile ontwikkeling hoort een product owner en de professionele product owner begint met een productvisie, verder is de voorgestelde combinatie precies wat we tegenkomen in methoden zoals PRINCE2 Agile en AgilePM.
Roeland Rustema gaat in zijn artikel Agile werken kan wringen in bestaande organisatie in op zijn onderzoek om de interactie tussen agile softwareontwikkeling en de organisatie daaromheen te begrijpen en wat een organisatie kan doen om agile softwareontwikkeling beter te faciliteren. De belangrijkste bevindingen zijn de besturing rond/boven het teamniveau, het begrijpen van agile en de tijd die een agile transitie kost.
Luuk Ketel en Peter Storm gaan opzoek naar de menselijke factor in risicomanagement in het gelijknamige artikel. Zij stellen dat risico’s niet in de technologie maar in menselijke en organisatorische zaken zitten, risico-inventarisaties met oogkleppen op worden uitgevoerd en teams leren te weinig. In projecten die ontsporen zien we dat meerdere vicieuze cirkels (van vertraging, van publiek schandaal) aan elkaar worden gekoppeld en elkaar versterken en het is dus zaak om aan de hand van systeem- en gedragsignalen dit vroegtijdig te onderkennen en daarop te acteren.
Uiteraard ontbreken de drie ‘projectfilosofen’ John Hermarij die de balans zoekt tussen ik en wij, Ben Berndt die het falend toezicht door Raden van Commissarissen aan de kaak stelt en Peter Storm die zich afvraagt of het nog wat wordt met de Chief Project Owner, niet?
Deze keer twee een boekrecensies. Een van Remmelt van der Wal over Projectstrategie, ritmes en routine en een van mijn hand over het boek Teams door het vuur en voorzien van een quick reference card.
Het vakblad biedt weer een veelheid aan verschillende artikelen. Als ik deze uitgave echter vergelijk met de eerdere nummers dan vind ik het praktisch toepasbare gehalte voor de projectmanager deze keer wat minder.
Geen abonnee maar wel belangstelling voor het blad, en ik kan het van harte aanbevelen, dan is het een kwestie van abonneren. Zie: KWD Resultaatmanagement.