Dion Kotteman en Jeroen Gietema schreven in 2007 een boek over projectsabotage: De Projectsaboteur – Over het voorkomen van succes. Dit boek is recentelijk opnieuw uitgegeven onder de titel De projectsaboteur – Het geheime handboek voor de projectsaboteur en heeft ca 50 extra pagina’s. Lijkt mij de moeite waard om het boek opnieuw te lezen.
Het boek helpt je in je strijd tegen projectsaboteurs door je te laten zien hoe je deze saboteurs kunt herkennen en wat je kunt doen als tegenmaatregel. Na het lezen van het boek heb je een veel beter beeld waarom zoveel projecten mislukken. Je begrijpt dat je de menselijke factor serieus moet nemen om inzicht te krijgen in de redenen waarom projecten mislukken.
Het boek is gemakkelijk en leuk om te lezen, verdeeld in 14 hoofdstukken met veel cartoons, citaten en verschillende ondersteunende beoordelingsinstrumenten.
Het boek begint met een beschouwing dat elk project tegenstanders heeft. Mensen die je project willen vertragen en/of laten mislukken. De auteurs hebben een zelfbeoordeling gemaakt om te begrijpen of je de juiste motieven, de juiste mentaliteit (geweten), voldoende invloed, kennis en de wil hebt om een project te kunnen saboteren.
Het volgende hoofdstuk richt zich op het gebruik van CRIME1 als wapen tegen o.a. PRINCE2. Met CRIME1 (stappen: Conspire, Recrute, Infiltrate, Manipulate en Execute) krijg je een aanpak om een project te laten mislukken.
Vervolgens laten de auteurs zien hoe je de bureaucratie van je project kunt ondermijnen door over- of ondermethodisch te zijn.
In de volgende hoofdstukken zetten de auteurs een potentiële saboteur in de schijnwerpers. Ze leggen uitgebreid uit, inclusief voorbeelden, wat je, in een specifieke rol, kunt doen om het project te saboteren, uitmondend in een samenvattende lijst met handvatten om vanuit je rol te saboteren.
In achtereenvolgende hoofdstukken komen de volgende potentiële saboteurs aan bod:
- De opdrachtgever
- De projectmanager
- De gebruiker
- De specialist (business architect en technische architect)
- Het lid van de OR.
Aansluitend duiken de auteurs in samenzwering. Wie kan met wie samenspannen om te saboteren. De samenzweringsmatrix geeft inzicht in de meest vruchtbare samenwerkingen.
Daar steeds meer veranderingen op een agile wijze worden opgepakt en daarvoor nieuwe rollen zijn geïntroduceerd wordt ook ingegaan op saboterende tribe leads, chapter leads, product owners, scrum masters en projectteamleden.
Tenslotte krijgen we in de laatste drie hoofdstukken zicht op enerzijds de actualiteit en verlies als gevolg van sabotage. Anderzijds wordt ingegaan op het herkennen van saboteurs door de acties van mogelijke saboteurs te onderzoeken (uitgesplitst per rol) en welke maatregelen je dan kan nemen. Hierbij wordt ook de projectsabotage-stakeholder matrix (kubus) geïntroduceerd. Ook wordt een Complot-Feiten-Analyse model gegeven om allianties te onderkennen en uiteindelijk te verbreken.
In de epiloog sluiten de auteurs af met de constatering dat door aandacht te besteden aan wat mensen drijft, aan het belang dat zij hebben bij het slagen of mislukken van het project, de succesrate van projecten flink omhoog kan.
Conclusie Een must read, als je de impact van de menselijke factor in het slagen of falen van een project wilt begrijpen, of als je saboteurs wilt herkennen en ernaar wilt handelen. Het boek is leerzaam en leuk om te lezen.
De auteurs gaan, m.i. met hun beschrijving van de projectsabotage-stakeholder matrix in de fout. Zoals ze de kubus nu tekenen staan de nummers verkeerd (maar wellicht willen zij hun eigen boek saboteren?). Zie plaatje met daarin de correctie en ook mijn eigen voorstel voor de Kubus.
Bestellen De projectsaboteur: managementboek.nl, bol.com
